കലാപഠനം

  ചരടു പിന്നിക്കളി



പണ്ട് തിരുവിതാംകൂറിലെ കൊട്ടാര അങ്കണങ്ങളിലും നായർ തറവാടുകളിലും കളിച്ചിരുന്ന ഒരു കലാരൂപമാണ് ചരടു പിന്നിക്കളി .ശ്രീകൃഷ്ണ ലീലയെ ആസ്പദമാക്കി അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഈ കലാരൂപം ഇന്ന് അന്യം നിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് . ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ജനനം മുതൽ സ്വർഗാരോഹണം വരെയുള്ള കഥകൾ ഇതിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്നു . 12 ഗോപസ്ത്രീകൾ 12 ചരടുകളിൽ ആനന്ദനൃത്തംചവിട്ടി ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ വിളിച്ചു വരുന്ന രംഗങ്ങൾ പ്രേക്ഷകന്റെ കണ്ണിനും കാതിനും കുളിർമയേകുന്നതാണ്. ചരടു പിന്നിക്കളിയെ പല ഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു .

1. ഉറി
2. ഊഞ്ഞാൽ
3. ആൾ വരിച്ചിൽ
4. തൊട്ടിൽ

എന്നിവയാണ് ചരടു പിന്നിക്കളിയുടെ വിവിധ രൂപങ്ങൾ.

1. ഉറി

12 ഗോപസ്ത്രീകൾ 12 ചരടുകളിൽ ഗാനത്തിനെh അകമ്പടിയിൽ ചുവടുകൾ വെച്ച് ഉറി ഉണ്ടാക്കുന്നു.  ആ ഉറിയിൽ വെണ്ണക്കലം വെച്ച് ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ വിളിച്ചു വരുത്തുന്നു. വേദിയിൽ എത്തുന്ന ഉണ്ണിക്കണ്ണൻ ഉറിയിലെ വെണ്ണക്കലം ഉരൽ ഉരുട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന് അതിൽ കയറി നിന്ന് എടുക്കുകയും, ഗോപസ്ത്രീകളെ കൊതി കാണിച്ച് ഉണ്ണുകയും ചെയ്യുന്നു. തുടർന്ന് താളത്തിന് ചുവടുകൾ വെച്ച് കടന്നു പോകുന്നു. ഉറി എങ്ങനെയാണോ നിർമ്മിച്ചത് അതുപോലെ അഴിച്ച് ചരടിനെ പഴയ പടിയാക്കുന്നു.

2. ഊഞ്ഞാൽ

12 ചരടുകൾ 2ഭാഗങ്ങളായി പിരിഞ്ഞ് കൂട്ടിക്കെട്ടി ഊഞ്ഞാൽ നിർമ്മിക്കുന്നു. തുടർന്ന് ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ വിളിച്ചു വരുത്തുന്നു.

''കണ്മണിയേ വെണ്ണ തരാം
  പൊന്മകനേ ഓടി വാ
  മഞ്ഞത്തുകിലും ചാർത്തി
  ഓടി വാ ഓടി വാ ....
  അഞ്ചിക്കൊഞ്ചി പുഞ്ചിരി -
  യിട്ടോടി വാ ഓടി വാ ....
  നെഞ്ചിലുള്ള പരിതാപം
  തീർത്തിടാനോടി വാ ...''
ഈ പാട്ടു പാടി കണ്ണനെ വിളിച്ചു വരുത്തി ഊഞ്ഞാലിൽ ഇരുത്തി താലോലിക്കുന്നു. തുടർന്ന് ഊഞ്ഞാൽ അഴിക്കുന്നതോടെ ഈ ഇനം അവസാനിക്കുന്നു.

3. ആൾ വരിച്ചിൽ

ചരടു പിന്നിക്കളിയിൽ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധയോടെ കളിക്കേണ്ട ഇനമാണിത്. വെണ്ണ കട്ടെടുക്കാൻ വരുന്ന ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ ചരടിൽ ബന്ധിക്കുന്നതാണ് കഥാസന്ദർഭം.

ഹ്രസ്വചിത്രം- അപ്പൂപ്പൻതാടി

ശിവപ്രസാദ് സംവിധാനം ചെയ്ത 26 മിനിറ്റ് ദൈർഘ്യമുള്ള ഹ്രസ്വചിത്രമായ 'അപ്പൂപ്പൻതാടി' ഒരുപറ്റം സുഹൃത്തുക്കളുടെ കഥയാണ്. പ്രായത്തെ വെല്ലുന്ന ഇവരുടെ സൗഹൃദം ഈ ഹ്രസ്വചിത്രത്തെ കൂടുതൽ ആകർഷകമുള്ളതാക്കുന്നു.

ഒരു പെസഹാ വ്യാഴാഴ്ച ഒത്തുകൂടുന്ന ഇവർ 'മെമ്മറീസ്' എന്ന മദ്യമാണ്‌ കഴിക്കുന്നത്. കഥകളും തമാശകളും പറഞ്ഞു കുടി ഒരുപാടായപ്പോൾ പഴയ കഥകൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഇത് പ്രണയത്തിലേക്കും എത്തിച്ചേർന്നു. പ്രണയിച്ച പെണ്ണിനെ കെട്ടാൻ പറ്റാത്ത സങ്കടത്തിൽ വിവാഹം തന്നെ വേണ്ടെന്നു വെച്ച ശങ്കരേട്ടൻ രക്തം ഛർദ്ദിക്കുന്നു. സുഹൃത്തുക്കൾ അയാളെ ഉടൻ തന്നെ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിക്കുന്നു. അത്യാസന്നനിലയിൽ കിടക്കുന്ന അയാൾ ഒരു ആഗ്രഹം തന്റെ സുഹൃത്തിനോട് പറയുന്നു. 50 വർഷം മുൻപത്തെ തന്റെ പ്രണയിനിയെ കാണണമെന്ന്.

പ്രിയപ്പെട്ട ശങ്കരേട്ടന്റെ ആഗ്രഹം നടത്തിക്കൊടുക്കാൻ സുഹൃത്തുക്കൾ മുന്നിട്ടിറങ്ങുന്നു. പലയിടങ്ങളും അലഞ്ഞ അവർ ഒടുവിൽ ആ സ്ത്രീയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. എന്നാൽ അവർ ആശുപത്രിയിൽ വരാൻ തയ്യാറായില്ല. വിഷമത്തോടെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയ അവർക്കുമുന്നിൽ സുഹൃത്തിന്റെ പഴയ കാമുകിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമകൾ വന്നു. നാടക നടിയായ അവരെക്കൊണ്ട് അഭിനയിപ്പിക്കാമെന്നു തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു.

നാടക നടി ശങ്കരേട്ടന്റെ കാമുകിയായി വന്നു തകർത്തു അഭിനയിച്ചു മടങ്ങുമ്പോഴേക്കും പഴയ കാമുകി ആശുപത്രിക്കു മുന്നിൽ വന്നിറങ്ങി. ഈ ഒരു സീനോടെയാണ് ചിത്രം അവസാനിക്കുന്നത്. നിരവധി നർമ്മ മുഹൂർത്തങ്ങൾ ചിത്രത്തിലുടനീളം കാണാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. സൗഹൃദങ്ങളുടെ വിലയെ കള്ളത്തരങ്ങൾ ഇല്ലാതെ വരച്ചു കാണിക്കാനാണ് സംവിധായകൻ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്. പെസഹാ വ്യാഴത്തിൽ തുടങ്ങി ദുഃഖവെള്ളിയിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഒരു മനോഹര ചിത്രമാണ് 'അപ്പൂപ്പൻ താടി'.

യാത്ര വിവരണം

യാത്രയിലെ കഥാപാത്രം

തികച്ചും യാദൃശ്ചികമായി മാത്രം കണ്ടുമുട്ടുകയും സൗഹൃദത്തിലാവുകയും ചെയ്യുന്ന ധാരാളം പേർ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലുണ്ടാകും. എന്നും കൂടെ ഉള്ളവരേക്കാൾ വലപ്പോഴും ഓടിയെത്തുന്ന ഇവരുടെ സന്ദേശങ്ങൾ വേറിട്ടൊരു അനുഭവമാണ്. യാത്രകളിലാകും പലപ്പോഴും അത്തരം സൗഹൃദങ്ങൾ നമുക്ക് ലഭിക്കുക.യാത്രകളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്ക് സുഹൃത്തുക്കളേറും.

യാത്ര ഒരു ഹരമായപ്പോൾ കൂടുതൽ പോകാനാഗ്രഹിച്ചത് പൊന്മുടിയിലേക്കാണ്. കാടുകയറാനിഷ്ടമുള്ളവർക്ക് പൊന്മുടിയിലെ വരയാടുമൊട്ട നല്ല ഇടമാണ്. കുറച്ചു സാഹസികത നിറഞ്ഞ യാത്രയ്ക്കൊടുവിൽ വലിയൊരു മൊട്ടക്കുന്നിൽ എത്തിച്ചേരും...... വരയാടു മൊട്ടയിൽ.... വരയാടുകളുടെ സങ്കേതത്തിൽ.. ഈ യാത്രയിൽ എനിക്കു കിട്ടിയ സുഹൃത്താണ് പീക്കുട്ടി.., പ്രിയങ്കാ ശിവദാസ്.

ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറാണ്. ആരോടും പെട്ടെന്ന് ഇണങ്ങുന്ന പ്രകൃതം. ആളോട് സംസാരിച്ചാൽ സന്തോഷിക്കാനുള്ള വകയുണ്ടാകും. ബൈക്കുകളിൽ 12 ഓളം പേർ ചേർന്ന സംഘം പൊന്മുടിയിലേയ്ക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. വഴിയിൽ എവിടെയെല്ലാം ബൈക്ക് നിർത്തിയോ അപ്പോഴെല്ലാം അവൾ സുഹൃത്തുക്കളെ സമ്പാദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇത് ഒരു കൗതുകം തന്നെയായിരുന്നു. വഴിമധ്യേ ഒരു ചായക്കടയിൽ കയറി ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഒരു വയസ്സായ സ്ത്രീയുമായി അവൾ പരിചയത്തിലായി. ഒടുവിൽ അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരച്ചിൽ വരെയായി.തികച്ചും അവരുടെ കുടുംബത്തിലെ ഒരംഗത്തെപ്പോലെയുള്ള അവളുടെ പെരുമാറ്റം ഒരു അത്ഭുതം തന്നെയായിരുന്നു. യാത്ര കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ വീട്ടിൽ കയറിയിട്ടേ പോകാവൂ എന്ന് ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞത് കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ്.

ഒരു ഇളക്കക്കാരിയാണ് അവളെന്നായിരുന്നു തുടക്കത്തിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ അഭിപ്രായം.അവളൊന്ന് കണ്ണിൽ നിന്നും മായുമ്പോൾ അവളെപ്പറ്റി മറ്റുള്ളവർ കുറ്റം പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു. ഒരു അതിർവരമ്പുമില്ലാത്ത പീക്കൂന്റെ സംസാരം പലപ്പോഴും കൂടെയുള്ളവർക്ക് അതിശയം തന്നെയായിരുന്നു.കാരണം വേറൊന്നുമല്ല. ഗ്രാമത്തിന്റെ അതിർവരമ്പുകളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങിക്കിടന്ന ജീവിതത്തിൽ പല യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളേയും ഉൾക്കൊള്ളാനുള്ള  തന്റേടമില്ലായിരുന്നു. ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികളെ മറ്റുള്ളവരിൽ ബോധ്യപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമവും, ആ ബോധ്യപ്പെടുത്തൽ പരാജയപ്പെട്ടാൽ അവിടെ വെച്ചു തന്നെ അത്തരം ശ്രമങ്ങളെ മുറിച്ചുകളയാനുമുള്ള അഭ്യാസമാണ് ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നത്.പലരും അതിൽ നിന്നെല്ലാം മാറി ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ തനിനിറം പുകയുന്നുണ്ട്.

യാത്രയുടെ അവസാനം വലിയൊരു മാറ്റം തന്നെയാണ് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.അനുകരണം ശീലമുള്ള മലയാളിയ്ക്ക് പുതിയതിനെ അനുകരിയ്ക്കാൻ തിടുക്കമായിരിക്കും. പ്രിയങ്ക ഒരു അഭ്യാസമാണെങ്കിൽ ആ അഭ്യാസത്തെ എന്തുകൊണ്ട് അനുകരിച്ചു കൂടാ എന്ന് പലരും ചിന്തിച്ചു. എന്റെ അതിർത്തി ഞാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചാൽ പിന്നെ അത് മറ്റൊരാൾക്കും നശിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല, ആർക്കും പ്രവേശിക്കുവാനും ആകില്ല. എന്നാൽ അതിരില്ലെന്ന് തീരുമാനിക്കുമ്പോൾ അകത്തേയ്ക്കു വരാൻ ആളുകൂടും. അതൊരു അനുഭവം തന്നെയാണെന്ന് അവളിലൂടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.എന്നിൽ ഒരാൾക്ക് പ്രവേശനമുണ്ടാകണമെങ്കിൽ ഞാൻ വിശാലമായിരിക്കണം. വിശാലമായ മനസ്സിൽ എപ്പോഴും ചിരിയുണ്ടാകും, സന്തോഷമുണ്ടാകും.

വേറിട്ടൊരു പാoവുമായിട്ടാണ് ആ യാത്ര പിരിഞ്ഞത്. ഇന്നും വരയാടു മൊട്ട ഒരു അനുഭവമായി നിൽക്കുന്നത് ഈയൊരു സുഹൃത്തിനെ ഓർക്കുമ്പോഴാണ്. യാത്ര ചെയ്യാൻ പ്രേരണ നൽകിയവർക്ക് നന്ദി.

ചിത്രം

മങ്ങിയ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു മടുത്തു, കണ്ണടകൾ വേണം.....

കവിത

മൗനം

അരികിലോരടയ്ക്കയും
പാതി വെറ്റയും പിന്നെ ചുണ്ണാമ്പും
ലഹരിയ്ക്കായ് പൊയ്‌ലയും
കണ്ടുവെന്നാകിലും,
എന്തോ തിരഞ്ഞങ്ങു
ദൂരേയ്ക്കു നോക്കുന്നു
എല്ലാം മറന്നങ്ങു
മൗനം ചവയ്ക്കുന്നു..